ΑΡΗ ΘΥΜΗΣΟΥ ΤΗ ΝΙΚΗ ΑΥΤΗ ΤΗ ΘΕΛΟΥΝΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΣΟΥ!
Για όσους από εμάς δεν πιστεύουμε στην μοίρα παρά μόνο στη δύναμη των ίδιων των ανθρώπων να γράφουν μόνοι τους την μοίρα τους στο τεφτέρι της ζωής, δεν αποτελεί κάτι παραπάνω από μία δυσάρεστη σύμπτωση: Την ημέρα του ματς με τους άλλους, εμείς να σε αποχαιρετάμε και πάλι, μιας και πέρασαν κιόλας 40 μέρες χωρίς εσένα δίπλα μας.
Η ζωή όμως γέρο συνεχίζεται κι αυτό το ήξερες καλά. Γιατί έτσι πρέπει και έτσι είναι το όμορφο. Την περασμένη Κυριακή όσοι είχαμε την τιμή να σε γνωρίσουμε σε ψάχναμε μήπως και σε δούμε στο σύνδεσμο να βάζεις τις τραγουδάρες σου ή στο κάγκελο να φωνάζεις για την καψούρα μας, ενώ ταυτόχρονα εκατοντάδες παιδάκια δημοτικού με το κασκόλ τους δεμένο στο λαιμό, παίρναν μία από τις πρώτες τους χαρές από το σύλλογο, φωνάζοντας 4 φορές γκολ.
Σε φάσεις ξεχνιόμασταν, σε φάσεις η φιγούρα σου μας ξαναερχόταν στο μυαλό. Σε φάσεις νοιώθαμε, τόσο περήφανοι που έκανες τόσους αντίπαλους οπαδούς να αναγνωρίσουν το πόσο αυθεντικός ήσουν και σε άλλες φάσεις σε θυμόμαστε να μας λες “5 δεκαετίες χωρίς τίτλο, πότε θα δούμε κανά χαΐρι από το σωματείο;”. Έτσι γίναμε όμως οπαδοί ρε γέρο, όπως μας έλεγες και για αυτό είμαστε ακόμα χιλιάδες και για αυτό η ζωή συνεχίζεται και ήταν εκατοντάδες τα παιδάκια προχθές, και θα είναι περισσότερα την επόμενη αγωνιστική.
Νταλκάς το οπαδιλίκι γέρο. Νταλκάς η περηφάνια του να σαι Άρης, νταλκάς το να τραβιέσαι παντού σε δύσκολες εποχές για να κρατήσεις τη φλόγα αναμμένη, νταλκάς και στόχος να μένεις αυθεντικός όπως έμεινες εσύ και να μην αλλοιώνεσαι, να μην τα παρατάς. Γιατί ξέρουμε πως δεν υπάρχει μοίρα, πως έρχονται εκατοντάδες και χιλιάδες άλλοι για να φτιάξουμε και να ζήσουμε μαζί καλύτερες μέρες. Και θα το κάνουμε.
Τώρα λίγο πριν τις 40 μέρες που είσαι μακριά μας, προσπαθώντας να συνέλθουμε, θέλαμε να σου πούμε και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ που όλα αυτά τα μάθαμε και τα ζήσαμε δίπλα σου.
Και αυτή η ομάδα, Η ΟΜΑΔΑΡΑ μας, που όποιοι κι αν παίζουν, όποιοι κι αν προπονούν, όποιοι κι αν διοικούν, για εμάς είναι η μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου, την Κυριακή πρέπει να μπει μέσα και να πατήσει τους νεόπλουτους στο λαιμό. Όπως κάνατε μαζί με την τότε ομάδα όλη εκείνη η φουρνιά , πριν μας κόψουν τα εισιτήρια, πρώτα οι άλλοι και μετά οι μπάτσοι, τότε που πηγαίναμε και τους γλεντούσαμε στο κοτέτσι τους.
Η ομάδα την Κυριακή πρέπει και θα τους πατήσει στο λαιμό γέρο. Πέραν των άλλων, πριν όλων των άλλων: Για ΣΕΝΑ που έφυγες και κυρίως για τους χιλιάδες πιτσιρικάδες που έρχονται. Παίκτες του Αρη μπείτε με τσαμπουκά και δώστε χαρά στην κιτρινόμαυρη Θεσσαλονίκη!
Υ.Γ ΆΡΗΣ ΘΡΗΣΚΕΊΑ SUPER 3
ΠΑΝΤΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ ΑΡΗΣ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ