top of page

ΚΟΥΚ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ

Ένας άνθρωπος με αξίες, ιδεολογία, ηθική. Οπαδός ρομαντικός και παλιάς κοπής. Γίγαντας με καρδιά μικρού παιδιού. Λάτρης των ασυμβίβαστων της Λατινικής Αμερικής, της Αργεντινής και της αγαπημένης του Μπόκα.

Εκδρομές, χιλιόμετρα, ιστορίες, αφηγήσεις, ξήγες. Τόσο κόσμο έχει βοηθήσει και σε τόσο κόσμο έχει σταθεί στο πλάι του.

Αυτό που πίστευε το πάλευε μέχρι τέλους. Χωρίς βήμα πίσω. Αντισυμβατικός, απείθαρχος και ασυμβίβαστος.

Η αναγνώρισή του ήταν μεγάλη από πολλούς οπαδούς άλλων ομάδων. Από αντιπάλους του 90λεπτου. Από τα τσακάλια, του πάνκηδες, τους παρίες των γηπέδων, τους αντιφασίστες των πετάλων.

Το πιο καθαρό, το πιο διαπεραστικό βλέμμα.

Ο Νίκος,η ψυχάρα, έκανε χθες το τελευταίο του ταξίδι. Αυτό με τα περισσότερα χιλιόμετρα. Το πιο μακρινό.

Έγινε ένας θρύλος που θα επικαλούνται τα μελλοντικά αλάνια, τα παιδιά της κερκίδας, τα παιδιά των πετάλων.

Και μέχρι και στην αυλαία, μέχρι και στην τελευταία πράξη πέτυχε κάτι μοναδικό. Να κάνει πολλούς αντιπάλους να μιλήσουν γι΄ αυτόν με σεβασμό και συγκίνηση. Να ενώσει με ένα αμοιβαίο συναίσθημα όλους αυτούς τους αντίπαλους οπαδούς.

Μεγάλη μαγκιά και η τελευταία πράξη.

Καλό ταξίδι Νικόλα. Καλό ταξίδι ψυχάρα.

Τα πέταλα, οι δρόμοι, τα πεζοδρόμια, τα στέκια, οι σκηνές, οι καταλήψεις, η σπορά που άφησες, η νύχτα της Θεσσαλονίκης και όχι μόνο σε αποχαιρετούν.

Καλό ταξίδι.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ SUPER 3

Το φεγγάρι και ο χρόνος ταξιδεύουν και φεύγουν, το ίδιο κι η μέρα, το ίδιο κι ο άνεμος, έτσι και ο νεκρός φεύγει πίσω στον τόπο της γαλήνης του λέει ένα παλιό ινδιάνικο τραγούδι…
‘Με πήρανε μια μέρα απ’ το χέρι και με φέρανε στο Χαριλάου’… Κάπως έτσι ξεκίνησε, είπες ένα απόγευμα… Μικρό παιδάκι στον τελικό του κυπέλλου, έφηβος στον Βόλο το 80 να ρίχνεις την πρώτη ‘σπορά’, ο πρώτος πυρήνας στην Θύρα 3, εκδρομές με κάθε μέσο, δίχως καβάτζα καμιά, Λεωφόρο, Φιλαδέλφεια, Καραϊσκάκη, χιλιάδες χιλιόμετρα για ένα γκολ, που μπορεί να μην ερχόταν ποτέ.. Κι η ‘μαγιά’ ζυμώθηκε το 1988, δημιουργώντας αυτό που μας ενώνει μέχρι σήμερα, και δεν έφυγες ούτε λεπτό.
Tα δάκρυα ακόμη να στεγνώσουν στα πρόσωπα όλων μας και οι σκέψεις μας προσπαθούν να μπουν σε τάξη.
Σε αποχαιρετίσαμε όπως σε γνωρίσαμε…
Στο συνδεσμάκι σου, με τις μουσικές σου ακόμη να βουίζουν στο μυαλό μας.
Με τις κονκάρδες σου, τα ραφτά σου, τις ‘μικρές απολαύσεις’ όπως συνήθιζες να λες, τις αργεντίνικες καψούρες σου και την σημαία με τον Θεό του πολέμου και το μπουλντόγκ στο τελευταίο ταξίδι της ζωής σου.
Ξενύχτια ατελείωτα, βράδυ έφυγες κι εσύ...ΟΡΘΙΟΣ, να θες να τα ξηλώσεις όλα για να έρθεις εκεί που γεννήθηκες και μεγάλωσες. 
Η παρακαταθήκη για όλους μας τεράστια. ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ! Βαρύ το φορτίο, αλλά χρέος μας να το διατηρήσουμε όχι μόνο σήμερα αλλά αιώνια, για τις γενιές που έπονται. ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΔΕΙΞΕΣ…
Τα ευχαριστώ μας από καρδιάς σε όλους τους οπαδούς απ’ όλο τον πλανήτη που αφιέρωσαν πέντε αράδες για την γερακάρα μας.
Αντίο μπαγάσα… HASTA LA VICTORIA SIEMPRE!

Συλληπητηριες Ανακοινωσεις Συνδέσμων

THE UNITY '01 - Desperados

Κουκ ζωντανος για παντα Αρειανος

Θύρα 10 Αυτόνομη

Θέλουμε να εκφράσουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους, τους συνοπαδους και τους φίλους του Νίκου.
Η αποδοχή και ο σεβασμός που απολαμβάνεις ακόμα και αυτή τη στιγμή σου αξίζουν και θα έκαναν οποιονδήποτε οπαδό να ζηλέψει.

Καλό ταξίδι ΚΟΥΚ!!!!

 

Fentagin est. 1980

 

Πρίν λίγες ώρες έφυγε απο την ζωή μια απο τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του ελληνικού οπαδικού κινήματος.
Όλοι εχουμε χάσει δικούς μας, αδέρφια μας με τους οποίους ημασταν μαζί σε κερκίδες, εκδρομές και δρόμους. Ολοι το έχουμε βιώσει και σε τέτοιες στιγμές αφήνεις στην άκρη αντιπαλότητες και έχθρες.

Στις μέρες μας που το κίνημα έχει "μπουχτισει" απο πουστιά, τσιράκια και υπαλλήλους είναι μεγάλη απώλεια να χάνονται άτομα με υγιή οπαδικό τρόπο σκέψης και ζωής.

Καλό ταξίδι Κουκ..
Δύναμη στην οικογένεια και στους συνοπαδούς σου..

Σύνδεσμοι ΘΥΡΑΣ 13

 

«Ο σεβασμός δεν επιβάλλεται, κερδίζεται…»

Έφυγε από την ζωή η εμβληματική φυσιογνωμία του Super 3, ο Κουκ.

Ένας άνθρωπος συνδεδεμένος όσο λίγοι με τον Άρη και την Θύρα 3.

Που παρότι ήταν χθες διασωληνομενος στο νοσοκομείο ζητούσε από τους γιατρούς να βγει να πάει να δει την ομάδα του με την Μολντε, έπεσε σε κώμα και μετά τον αποκλεισμό του Άρη ταξίδεψε για τα αστέρια.

Οπαδός με μπέσα, αξιοπρέπεια και ηθική.

Οπαδός ΟΧΙ ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ αλλά πιστός μέχρι τέλους στα ιδανικά του σε μία κοινωνία γεμάτη μάσκες.

Ενάντια στα «οπαδικα πρότυπα» των εποχών μας και από τις φυσιογνωμίες αυτές που κρατούσαν με νύχια και με δόντια την ρομαντική πλευρά του οπαδισμου στην σύγχρονη σαπιλα των μαχαιροβγαλτων, των υπαλληλων, των ρουφιάνων και των «δύσκολων».

Στον τελικό κυπέλλου μπάσκετ το 2017 στο Αλεξάνδρειο έσπευσε να σφίξει το χέρι στον Ντοκεν σε μια σκηνή που γαλουχεί τους πιτσιρικάδες οπαδούς με αυτοσεβασμό και αλληλοσεβασμό.

Όσο και να μας χωρίζουν τα χρώματα μας ενώνει η καψούρα για τις ομάδες μας πόσο μάλλον όταν είναι αυτή η σχέση ανιδιοτελής.

Σεβασμος στους οπαδούς.
Σεβασμός στην ανθρώπινη ζωή.
Πόλεμο στους ψευτοοπαδους που αντικαθιστούν το εμβλημα της ομάδας τους με το χρώμα του χρήματος…

Panthers est. 1983

Στην χώρα που ζούμε ένα από τα μεγάλα προβλήματα που έχουμε σαν κοινωνία είναι πως δεν σεβόμαστε.

Δεν παραδεχόμαστε το καλό αν δεν είναι της δική μας φατρίας, δεν αποδίδουμε τα εύσημα στον αντίπαλο που κάνει κάτι σωστά, γιατί είναι ο “εχθρός”.

Έχουμε γράψει πολλές φορές για την θέλησή μας να ζούμε σε καλύτερη κοινωνία, η οπαδική σκηνή της οποίας είναι ένα μεγάλο μέρος. Για να γίνει όμως αυτό (μια καλύτερη κοινωνία) χρειάζεται προσπάθεια και ουσία από όλους.

Εκτός από τα ‘90 που φωνάζουμε ο καθένας για την ομάδα του, με τους σωστούς της αντίπαλης κερκίδας δεν υπάρχουν περισσότερα να χωρίσουμε από αυτά που μας ενώνουν.

Η απώλεια είναι ένα από αυτά. Έχουμε χάσει αδέρφια, όπως όλοι. Την στιγμή που οι σημαίες χαμηλώνουν, βγάζουμε τα καπέλα και σκύβουμε μπροστά με σεβασμό, ΌΛΟΙ το ίδιο νιώθουμε.

Καλό ταξίδι Κουκ, με την ευχή να πάρουμε όλοι το παράδειγμά σου για τον οπαδικό σου τρόπο σκέψης που μπορεί στο μέλλον να περιορίσει τις αγκυλώσεις που αποτελούν την παθογένεια των οπαδικών σήμερα.

Συλλυπητήρια σε όλο τον SUPER3 Official Page & τον λαό του ARIS THESSALONIKI - ΑΡΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ.

Panthers Club 1983

Antinazi Pas Giannena est. 2006

Αν η μνήμη δε θολώνει με τον καιρό κι αν η φαντασία δεν μπλέκει με την πραγματικότητα, τότε, όταν άνοιξε η πόρτα του υπόγειου μπιλιαρδάδικου πίσω από τη Νομαρχία οι στέκες πρέπει να αρνήθηκαν να εκτελέσουν τη συνηθισμένη καραμπόλα, τα τσαφ γεμίσαν άξαφνα τα γεμάτα αμηχανία χέρια των θαμώνων και άπαντες θυμήθηκαν να τηρήσουν τον κανόνα «απαγορεύεται το πτύειν επί του δαπέδου» που αναγραφόταν στις καταχνουδιασμένες ταμπέλες. Ήταν Οκτώβρης του ’88 και ο άντρας με τη φουλ μέταλ περιβολή έψαχνε για φιλόξενα καταγώγια λίγες ώρες πριν την αναμέτρηση του τιμωρημένου Άρη με την Αελ στο Ζωσιμάδες. Έλαχε στον αποδεδειγμένα πιο τολμηρό να δώσει τέλος στη σιωπή. Πλησίασε, άπλωσε το χέρι του και είπε σαν γνώριμοι από πάντα: «Καλώς ήρθες Κουκ!».

Είναι απίστευτο! Σε εποχές που ακόμα και η πλέον αξιόπιστη τηλεφωνική σύνδεση σε πρόδιδε στην επικοινωνία με τις άλλες πόλεις, υπήρχαν άνθρωποι που η φήμη και ο μύθος τους είχαν διαδοθεί ακόμα και στην τελευταία κερκίδα της επικράτειας…

Σχεδόν 14 χρόνια μετά, στο ημίχρονο του τεταρτιάτικου ματς κυπέλλου στο Χαριλάου, με εμάς ως φιλοξενούμενους να μπαίνουμε από την Παπαναστασίου, ήρθε στο κάγκελο από την πλευρά της Θ1 ένας μακρυμάλλης με καπέλο ως τα μάτια και μούσι αλά Χάλκ Χόγκαν. Σωστό θεριό! Μας κάλεσε για να μας μιλήσει. Μας ευχαρίστησε για το σεβαστό χρηματικό ποσό που οι οπαδοί του ΠΑΣ είχανε στείλει το 2001 για τον χτυπημένο στο κεφάλι από γκλομπ ματατζή Χρηστάκη. Στο τέλος ξεκαθάρισε: «Μην ακούτε τις μαλακίες που λένε. Εδώ είμαστε metal και antifa.»

Οι πιο μικροί δεν είχαμε ιδέα για τον άνθρωπο που έσφιγγε τα κάγκελα μέσα στα πλημμυρισμένα από δαχτυλίδια χέρια του. Την απορία ανέλαβαν να μας λύσουν κάποιοι μεγαλύτεροι, βουτώντας πάλι πίσω στο χρόνο και τις ατέρμονες ιστορίες μπέσας και αλητείας.

ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΙΣ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΦΙΓΟΥΡΕΣ
ΚΑΛΗ (τελευταία) ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ ΓΕΡΟ-ΚΟΥΚ

Antinazi Pas Giannina est. 2006

Austrian Boys Volos Ultras Θύρα 1

Μας διδαξες ήθος, αξιοπρέπεια και το πώς πραγματικά έπρεπε να ειναι ο οπαδικος σεβασμός.
Σταθηκες δίπλα στην αγαπημένη σου ομάδα μέχρι κ την ύστατη στιγμή..
Καλό ταξίδι γερό ΚΟΥΚ..
Δύναμη στους δικούς σου και στους συνοπαδους σου..
Τιμή μόνο για τέτοιους ανθρώπους!!

Red Boys Club est '96

Γερο Κουκ καλο ταξιδι...Οπαδος παλιας κοπης...παραδειγμα για ολους...Οταν σε αποχαιρετουν ακομα και αντιπαλοι οπαδοι,αυτο σημαινει πολλα...

Και πολλοι ακομοι συνδεσμοι...

69154417_10157454283624771_4371158800355
bottom of page